Howard Gardner pula mendefinisikan kecerdasan sebagai satu cara memproses maklumat dan juga cara berfikir. Beliau juga berpendapat bahawa kecerdasan merupakan hasil atau produk daripada interaksi antara genetik dan persekitaran yang perlu berada bersama bagi memberi hasil sebenar kepada kecerdasan. Beliau menakrif seseorang itu sebagai seorang yang pintar cerdas apabila mematuhi lapan kriteria khusus berikut.
-> Potensi pengasingan oleh kerosakan otak
-> Kewujudan golongan individu luar biasa
-> Operasi teras yang boleh
dikenalpasti
-> Sejarah perkembangan yang khusus bersama dengan prestasi yang
menggalakan
-> Sejarah evolusi dan evolusi
yang boleh diterima akal
-> Disokong dari kajian psikologi
-> Disokong oleh penemuan
psikometrik
-> Kerentanan untuk mengekod
sistem symbol
Beliau
turut berpendapat bahawa kecerdasan seseorang itu tidak sama seperti cara
berfikir yang cenderung untuk kekal konsisten dan tidak berkaitan dengan jenis
maklumat yang akan diproses ( Sousa D.A. , 2003). Jika mengikut pandangan
kajian Jane Piirto (1999), ramai orang yang telah ditanya sebagai responden
setuju bahawa terdapat tiga aspek berkaitan pintar cerdas. Aspek yang pertama
ialah kebolehan menyelesaikan masalah yang praktikal yang mana mereka akan
melihat masalah itu dari pelbagai sudut, memberi sebab-sebab yang logik dan
dengan fikiran yang terbuka. Aspek yang kedua pula ialah kebolehan lisan (boleh
menangani sesuatu topik perbualan dengan baik, membaca dengan kerap dan baik).
Pintar cerdas juga boleh dilihat dari aspek sosial (memahami konsep sosial,
mengakui kesalahan yang telah dilakukan, mempunyai minat yang umum kepada
dunia).
Terdapat ahli professional
yang memberi definisi PC berdasarkan skor kecerdasan/IQ (con: WISC) di atas 130
atau140, ataupun dua sisihan piawai lebih daripada normal (norm), atau 2.5%
daripada populasi. Menurut Carol Bainbridge (seorang ahli Lembaga Indiana
Association for the Gifted), tidak ada satu definisi yang tentang PC yang boleh
diterima oleh semua pihak. Wujudnya pelbagai definisi PC telah menimbulkan
kekeliruan dalam kalangan orang ramai tentang maksud PC. Justeru, untuk
menghapuskan kekeliruan tersebut, adalah wajar untuk memahami asal usul
pembentukan istilah PC serta kosep PC daripada pelbagai perspektif.
Menelurusi sedikit sebanyak asal usul
pintar cerdas ini, Istilah PC telah digunakan buat pertama kalinya oleh Francis
Galton pada tahun 1869, yang merujuk pada orang dewasa yang menunjukkan bakat
yang luar biasa dalam bidang tertentu (con: ahli kimia yang pintar). Manakala
kanak-kanak pula boleh mewarisi potensi untuk menjadi orang dewasa yang pintar,
dan kanak-kanak tersebut digelar kanak-kanak PC. Lewis Terman memperkembangan
pendangan Galton dengan memasukkan elemen IQ. Pada tahun 1900an, beliau
menjalankan satu kajian jangka panjang tentang Kanak-kanak PC dan mengkategorikan
mereka yang mempunyai IQ 140 dan ke atas sebagai kanak-kanak PC. Walau
bagaimanapun, kajian beliau mendapati IQ sahaja tidak dapat meramal kejayaan
seseorang pada zaman dewasa.
Jika hendak
disenaraikan ciri-ciri kanak-kanak pintar cerdas ini adalah terlalu banyak.
Namun demikian ia boleh dikategorikan kepada dua ciri utama iatu ciri-ciri
kognitif dan juga ciri-ciri afektif.
No comments:
Post a Comment